Get all 11 Ulfdis releases available on Bandcamp and save 25%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Afal, Hólastafur, The Autumnal Equinox (Split)Dreaming Of December/GrayOcean/Ulfdis/Чорнотоп, Fugl, At The Lord Of The Wood, Looking for Sídhe, Seiðr, Forlorn in the heath, and 3 more.
1. |
||||
Samruni
Samruni
Er ég horfi með
fráum augum hrafnsins
yfir þetta þunga haf
sem skilur mig frá
löngunum mínum.
Þá sé ég rúnir ristar
í vindsorfna
kletta örlaga minna.
Allt rennur í gegnum mig
sem ég væri ofin úr þoku.
Enginn sársauki
læsist í gegnum mig
með örvaroddum
sjálfspíslarinnar.
Engin öfgaþrungin
tilfinning berst
um blóðstaum minn.
Og ég er svo kyrr
að jafnvel andardráttur minn
hreyfir ekki við andartakinu.
|
||||
2. |
||||
"Heyrði ég í hamrinum"
huldumeyjar syngja,
silfurklukkur hringja
í sumarfriði.
Kyrrt var inni' í hvamminum,
- kvíða og von ég gleymdi,
ljóst og vært mig dreymdi
með lágum niði.
Bak við heiðahöllin breið,
hraun og græna móa
heyrði ég smalann hóa,
hljómurinn barst með dröngum.
Glóey rann og geislinn brann
glatt á fjallavöngum.
Þei, þei! - Þei, þei!
Þetta er fagur rómur!
Undarlegur ómur
yfir holtin líður,
grátþrunginn, þýður:
Röðull hnígur,
húmið stígur,
heiðlóan að hreiðri flýgur;
vindinn dreymir,
döggin streymir,
dalurinn vefst í þokuhjúp.
Nú er fagurt fram við djúp!
Aftanbjarma
yfir hvarma
Ægis hefur sunna breitt,
sæ og himin saman skeytt,
þeir sýnast ljóshaf eitt.
Græðismeyjar
út við eyjar
geislum skreyttar ganga í dans,
leiftra, stíga
lækka, hníga,
lykja skerin hvítum krans;
köllin berast inn til lands.
Hefring, Kólga
Himinglæfa
hæstar gnæfa,
dansa, syngja, svella, ólga
Dúfa' og Bylgja
bjartar fylgja,
Bára, Unnur, Blóðughadda,
káta Hrönn
með hvíta tönn
veit ég yst á vogi stadda.
Hafið þrái´ég!
Hvergi má ég
yndi festa utan þar;
ást mín býr í djúpum mar.
Grætur, grætur gígja mín,
gullnir strengir skjálfa;
svæfi ég alla álfa
áður en dagur skín,
áður en bjartur dagur skín.
"Ekki heiti ég Eiríkur
þó ég sé það kallaður,
ég er sonur Sylgju
sem bar mig undir bylgju."
Átti ég háar
hallir bláar,
ljósar reiti, liljur grænar,
perluval
í sævarsal,
flogagull og gígjur vænar
uns mig seiddu í djúpan dal
dætur huldu,
dætur huldu
mig í háum hömrum duldu!
Finn ég hvorki frið né ró,
fjöllum kringdur langt frá sjó,
hárri luktur hamraþró.
Hef ég aldrei grátið nóg? -
"Allar mínar sorgirnar bind ég undir skó".
Heitur er harmur minn
en hlæja verð ég þó.
|
||||
3. |
||||
1. Eg reið um sumaraftan einn
á eyðilegri heiði;
þá styttist leiðin löng og ströng
því ljúfan heyrði eg svanasöng,
já, svanasöng á heiði.
2. Á fjöllum roði fagur skein
og fær og nær úr geimi
að eyrum bar sem englahljóm,
í einverunnar helgidóm,
þann svanasöng á heiði.
3. Svo undurblítt eg aldrei hef
af ómi töfrast neinum.
Í vökudraum eg veg minn reið
og vissi ei hvernig tíminn leið
við svanasöng á heiði.
|
||||
4. |
Rökkur (Edda)
06:02
|
|||
Hialp heitir eitt,
En dhat hialpa mun
Vith savkam oc sorgom
Oc sutum giorvavllum
Dhat kann ec it annat,
Er thurfol yta synir
Their er vilja laeknar lifa.
Dhat kann ec it thrithia,
Ef mer verdhr thavrf micil
Haptz vidh mina haeiptmogu:
Eggiar ec deyfi
Minna andscota,
Bita-t theim vapn ne velar.
Dhat kann ec it fiordha,
Ef mer firdhar bera
Bond at boglimum;
Sva ec gel,
At ec ganga ma,
Sprettr mer at fotum
Oc af havndum hapt.
Dhat kann eс it fimta,
Ef ec se at fari skotinn
Flein i folki vadha:
Flygr-a hann sva stinnt,
At ec stavdhvigac
At ec hann sionom of sec.
Dhat kann ec it siotta,
Ef mic saerir thegn
A fotum ras vidyar,
Oc dhann hal,
Er mic hepta kvedhr,
Thann eta mein haldrennmik.
Dhat kann ec it siounda,
Ef ec se havan loga
Sal um sess-mavgom:
Brannr-at sva breitt,
At ec honum biargigac,
Dhat kann ec galldur at gala.
Dhat kann ec it attunda,
Er avllom er
Nytsamligt at nema
Hvars hatur vex
Medh hilldings sonom,
Dhat kann et baeta bratt.
Dhat kann ec it niunda,
Ef mic nauth um-stendr,
At biarga fari minu a floti:
Vind ec kyrri
Vagia
Oc svaevic allan sae.
Dhat kann ec it tiunda,
Ef ec se tunridhur
Leica lopti a
Ec sva vinc,
At their villir fara
Sinna heim hama
Sinna heim huga.
Dhat kann ec it ellefta,
Ef ec scal til orosto
Leidha langvini:
Undir randir ec gel,
En their medh riki fara
Heilir hildar til
Heilir hildi fra,
Koma their heilir hvadhan.
Dhat kann ec it tolfta,
Ef ec se a tre uppi
Vafta virgil na:
Sva ec rist,
Oc i runom fac
At sa gengr gumi
Oc maelir vidh mic.
Dhat kann ec it threttanda,
Ef ec scal thegn ungan
Verpa vatni a:
Mun-at hann falla,
Thott hann i folk komi,
Hnigr-a sa halr for hiorom.
Dhat kann ec it fiotanda,
Ef ec scal firdha lidhi
Teli a tiva for:
Asa oc Alfa
Ec kann allra skil,
Far kann osnotr sva.
Dhat kann ec it fimtanda
Er gol Thodhraerir
Dvargar for Dellings durom:
Afl gol hann Asom,
En Alfsom frama,
Hyggio Hropta–ty.
Dhat kann ec it sextanda,
Ef ec vil hins svinna mans
Hafa gedh allt oc gaman:
Hugi ec hverfi
Hvitarmri kono
Oc sny ec hennar avllom sefa.
Dhat kann ec it seytianda,
At mic mun seint firraz
It mannvinga man:
Liodha therra
Munti, Lodhfafnir!
Dhat kann ec it atjanda,
Er ec aeva kennic
Mey ne manns kono
Allt er betra
Er einn um kann
Dhat fylgir liodha locom,
Nema theirri einni,
Er mic armi verr
Edha min systir se.
|
||||
5. |
||||
Það var eitt sinn eyrarblóm
á eyðistað,
og lítill fugl að kvöldi kom
og kyssti það.
Hann elskaði svo undurheitt
sitt eyrarblóm,
og veröldin var án þess öll
svo auð og tóm.
Að morgni eftir nepjunótt
og nístingsél
fram og aftur flögrar hann
um frosinn mel.
|
||||
6. |
Haukurinn (Hulda)
05:57
|
|||
Haukurinn
Gott áttu, hraðfleygi haukur,
sem hamrana byggir,
frelsið er eign þín og arfur
frá ómuna tíðum.
Himinnins heiðblái faðmur,
hafið og fjöllin,
allt er þitt víðlenda veldi,
voldugi haukur.
Augu þín morgninum mæta,
þá myrkt er í dölum,
sólgeislinn fyrsti er sindrar
þú svefninum léttir.
Útsýn frá tindinum efsta,
í árdegis friði,
unnt er þér einum að líta,
alfrjálsi haukur.
Skuggarnir láglendið lykja,
þó ljóst sé hið efra,
byggðin er þögul, hún blundar
í blækyrrum friði.
Einstakur ljósgeisli læðist
að lokuðu blómi,
svo rennur sólin hið neðra
og sveitirnar vekur.
Blika þá dögglitir dalir
í dagroða hjúpi,
öræfi óbyggð og heiðar
með alfrjálsum hjörðum,
vötnin, með heiðríkan himin
í hyldjúpu fangi,
særinn og fannhvítir fossar
að fótum þér syngja.
Fjallanna frjálsborni sonur!
Þér fegurðin lýtur,
hollvættir himinsins líða
þinn hástól í kringum.
Sægolan svifin af hafi
á svalandi vængjum
sólheitum sunnanblæ mætir
með söngóm úr dalnum.
Volduga vængi þú breiðir,
í vorloftsins bylgjum
stígur þú hærra og hærra
og hverfur loks sýnum.
Síðasta bergmálið sofnar
af sönghljómi jarðar,
himinþögn, hátignar djúpa,
þín hjartaslög rjúfa.
|
||||
7. |
||||
Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn,
rennur sól á bak við Arnarfell,
hér á reiki er margur óhreinn andinn,
úr því fer að skyggja á jökulsvell;
Drottinn leiði drösulinn minn,
drjúgur verður síðasti áfanginn.
Þey þey! þey þey! þaut í holti tóa,
þurran vill hún blóði væta góm,
eða líka einhver var að hóa
undarlega digrum karlaróm;
útilegumenn í Ódáðahraun
eru kannske að smala fé á laun.
Ríðum, ríðum, rekum yfir sandinn,
rökkrið er að síða á Herðubreið,
álfadrottning er að beizla gandinn,
ekki er gott að verða á hennar leið;
vænsta klárinn vildi eg gefa til
að vera kominn ofan í Kiðagil.
|
||||
8. |
||||
Geng ég og þræði
grýtta og mjóa
rökkvaða stigu
rauðra móa;
glóir, liðast
lind ofan þýfða tó,
kliðar við stráin:
kyrrð, ró.
Litir haustsins
í lynginu brenna;
húmblámans elfur
hrynja, renna
í bálin rauðu,
rýkur um hól og klett
svanvængjuð þoka
sviflétt.
Húmflæðin djúpum
dökkva hylja
glæður og eim;
við eyra þylja
náttkul í lyngmó,
lindir, mín æðaslög
dul og heimaleg
draumlög.
|
||||
9. |
Nótt (Edda)
05:48
|
|||
4 «Löng er för,
langir ’ru farvegar,
langir ’ru manna munir;
ef þat verðr,
at þú þinn vilja bíðr,
ok skeikar þá skuld at sköpum.»
6
«Þann gel ek þér fyrstan,
þann kveða fjölnýtan,
þann gól Rindi Rani,
at þú of öxl skjótir
því er þér atalt þykkir;
sjálfr leið þú sjálfan þik.
7
Þann gel ek þér annan,
ef þú árna skalt
viljalauss á vegum:
Urðar lokur
haldi þér öllum megum,
er þú á smán sér.
8
Þann gel ek þér inn þriðja,
ef þér þjóðár
falla at fjörlotum:
Horn ok Ruðr
snúisk til heljar meðan,
en þverri æ fyr þér.
9
Þann gel ek þér inn fjórða,
ef þik fjándr standa
görvir á gálgvegi:
hugr þeim hverfi
til handa þér,
ok snúisk þeim til sátta sefi.
10
Þann gel ek þér inn fimta,
ef þér fjöturr verðr
borinn at boglimum:
leysigaldr læt ek þér
fyr legg of kveðinn,
ok stökkr þá láss af limum,
en af fótum fjöturr.
11
Þann gel ek þér inn sétta,
ef þú á sjó kemr
meira enn menn viti:
logn ok lögr
gangi þér í lúðr saman
ok ljái þér æ friðdrjúgrar farar.
12
Þann gel ek þér inn sjaunda,
ef þik sœkja kemr
frost á fjalli há:
hávetrar kulði
megit þínu holdi fara,
ok haldisk æ lík at liðum.
13
Þann gel ek þér inn átta,
ef þik úti nemr
nótt á niflvegi:
at því firr megi þér
til meins göra
kristin dauð kona.
14
Þann gel ek þér inn niunda,
ef þú við inn naddgöfga
orðum skiptir jötun:
máls ok manvits
sé þér á munn ok hjarta
gnóga of gefit.
15
Far þú nú æva,
þars forað þykkir,
ok standit þér mein fyr munum!
á jarðföstum steini
stóð ek innan dura,
meðan ek þér galdra gól.
|
Ulfdis Russia
Experimental project Ulfdis (Helena Burningem.)All the work creates the only girl who lives in the Russian hinterland.
This group has an individual sound is expressive improvisation, as well deep mystical significance of all creativity.
Streaming and Download help
If you like Ulfdis, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp